ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ώρα 22.20 στην “Πολιτεία” Ακαδημία Πλάτωνος

Προβολή της ταινίας  (διαρκείας 37 λεπτών) του Δημήτρη Μακρή “Πολύχρωμη δημιουργική ασάφεια”. Με οδηγό μια σύντομη φράση από το πλατωνικό συμπόσιο («Να ψαρεύουμε πάντοτε μέσα στο μεγάλο πέλαγος του ωραίου») και με την ανυπόκριτη  σεμνότητά του, παρουσίασε δύσβατους δρόμους  της κινηματογραφικής αφήγησης, με νεανική σκηνοθετική ευλυγισία. Τόση, που έκανε έναν θεατή του να του πει: “ενεργείτε σαν να είστε 25 ετών και να διαθέτετε την σημερινή εμπειρία σας”. Πόσοι δεν θα ήθελαν να ακούσουν μια τέτοια κριτική

ο Δημήτρης Μακρής, γνωστός κυρίως για το ντοκιμαντέρ του «Εδώ Πολυτεχνείο» (1974)- ένα πολύ ενδιαφέρον μείγμα μυθοπλαστικής κατασκευής και ντοκουμέντου.  Έκανε ταινία την «Καγκελόπορτα» του Ανδρέα Φραγκιά (1978), το «Φράγμα» του Σπύρου Πλασκοβίτη (1982), τους «Κεκαρμένους» του Νίκου Κάσδαγλη (1986), μια από τις «Τολμηρές ιστορίες» (1993) του Νίκου Δήμου κ.ά., αποφεύγοντας την στείρα μεταφορά, την εικονογραφική αναπαραγωγή της υπόθεσης, προσδίδοντας στη λογοτεχνική μαγιά κινηματογραφικό ήθος και ύφος.

Ο 79χρονος σήμερα Δημήτρης Μακρής έζησε και εργάστηκε επί πολλά χρόνια στην Ιταλία  – εκεί εξάλλου γύρισε το ντοκιμαντέρ «Εδώ Πολυτεχνείο». Η δικτατορία των συνταγματαρχών ήταν ο λόγος που τον κράτησε στο εξωτερικό και η πολιτική συνθήκη που γέννησε την άτυπη τριλογία του, την οποία σύμφωνα με τον ίδιο συναπαρτίζουν το «Εδώ Πολυτεχνείο» (αποτυπώνει το ψυχορράγημα της χούντας), οι «Κεκαρμένοι» (παρουσιάζει την δημιουργία της κάστας των συνταγματαρχών, σχολιάζοντας την στρατιωτική νοοτροπία και τα αντιδημοκρατικά της φρονήματα) και το «Χαιρέτα μας τον πλάτανο» (αφηγείται την ζωή μέσα στην δικτατορία, το κιτς της δικτατορίας, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού). Η μεταπολίτευση τον ξανάφερε στην Ελλάδα, και έκτοτε δούλεψε εδώ κυρίως με Έλληνες ηθοποιούς και τεχνικούς, ξαναβρίσκοντας, όπως λέει, «την ελληνικότητά του».